Mały, skromny pokoik w którym toczy się żywot Elanil. Umiejscowiony na trzecim piętrze w połowie sypiącego się budynku. Na świat zewnętrzny można spojrzeć jedynie przez niewielkie okno, przez które za dnia wpada blade światło, sprawiając że jest tu tylko nieco jaśniej niż w półmroku. Widok z okna również nie zachwyca. Oczom ukazuje się wąska uliczka, której stałymi mieszkańcami są na wpół zdechłe zwierzęta oraz obywatele w stanie nie wiele lepszym, którzy w żaden sposób nie potrafili albo nie chcieli być pożyteczni dla społeczeństwa. Od czasu do czasu przemyka tędy jakieś wychudzone dziecko, czy starsze osobniki, które jednak wolą nie przyciągać niczyjego spojrzenia. Wrażenie spowodowane widokiem okolicy idealnie dopełnia ostry zapach moczu i odchodów połączony z wonią stęchlizny. Sam pokój Elanil kontrastuje niejako z obrazem okolicy, gdyż elfka dba o to żeby było tu względnie czysto i stara się utrzymywać porządek. Nie jest to trudne, ponieważ w pokoju można znaleźć raczej niewiele. Poza skromnym łóżkiem umieszczonym w jednym rogu pokoju z mebli obecna jest tylko stara szafa oraz stolik z krzesłem nad którym znajduje się półka z książkami Elanil. Jedyną rzeczą która może przyciągać uwagę jest stara lutnia stojąca obok łóżka. Broń i inne bardziej wartościowe przedmioty leżą bezpiecznie w kufrze na dnie szafy, czy między wełnianym materacem łóżka. Resztę wystroju pokoju stanowią porozstawiane po nim niezbyt liczne przedmioty codziennego użytku. Pomimo swoich niewielkich rozmiarów pokój sprawia więc wrażenie trochę pustego i bez wyrazu, jednak dość schludnego miejsca.
Indeks 
