Poddasze Nesty

Biegłam nie oglądając się za siebie, jeśli elfka stwierdziła że ma lepszy pomysł na ucieczkę to śmiało. Dopiero stając wreszcie pod starym domem w którym wynajmowałam poddasze oparłam się o ścianę domu łapiąc oddech. Po kilku chwilach rozejrzałam się za dziewczyną która nam pomogła, trzeba przyznać że dla gnoma i minotaura musiałyśmy być zupełnie nie codziennym widokiem. Po pierwsze driada w tej okolicy, po drugie współpracująca z elfką. Niemal się zaśmiałam na samą myśl ich zdziwionych twarzy.
- Dziękuję, nie sądziłam że ktoś w ogóle mi pomoże... nikt nie lubi ryzykować dla obcych. Jestem twoją dłużniczką. -powiedziałam w końcu i zerknęłam w górę gdzie odnalazłam swoje okrągłe okno z witrażem.
- Powinnyśmy się jakiś czas nie wychylać, mieszkam tutaj. Może wejdziesz do środka?

Driada najwidoczniej chciała mieć całe zajście z gnomem i minotaurem za sobą, ponieważ praktycznie natychmiast ruszyła biegiem w tylko sobie znanym kierunku. Elfce nie pozostało nic innego jak podążać za nią. Trzeba było przyznać że rudowłosa dziewczyna zdawała się dobrze orientować w okolicy, co było dość niecodzienne zważywszy na fakt, że była driadą. “Przecież one nie zapuszczają się tutaj często.” przemknęło Elanil przez myśl.
- Nie ma sprawy. To nic wielkiego. Każdy na moim miejscu by tak postąpił. - wybełkotała w odpowiedzi na podziękowanie. Takie stwierdzenie mijało się w oczywisty sposób z prawdą, gdyż nikt ze zgromadzonego nieopodal karczmy tłumu nie rwał się do pomocy. Młoda elfka nie wiedziała jednak co innego mogłaby odpowiedzieć. Bardzo rzadko ktokolwiek jej dziękował. Na wzmiankę o nie rzucaniu się w oczy Elanil skinęła głową. W tym akurat była dość dobra. Nie trzeba jej było z resztą tego powtarzać. Już podczas pogoni za driadą próbowała przywołać z pamięci podobne incydenty, a właściwie to, co się działo ze sprawcami. Koniecznie chciała to omówić.
- Chętnie. - odparła na zaproszenie. Swoją drogą było to dziwne, że driada mieszkała tutaj w dzielnicy robotniczej, a nie razem z innymi przedstawicielkami swojej rasy.
- Tak w ogóle jestem Elanil. - uśmiechnęła się wpatrując się badawczo w dziewczynę.

Mogłam się domyślić że dziewczynie po głowie krąży wiele pytań, spotykałam w okolicy, elfów ale jej nie kojarzyłam. Co prawda nie rozglądałam się też specjalnie, a jeśli nawet wychodziłam to raczej trzymałam się na uboczu, do dzisiaj. Przeklęłam kolejny raz moment w którym postanowiłam przed przyjściem do domu napić się w karczmie, najgorsza decyzja jaką podjęłam w ostatnim czasie. Poprawiłam uchwyt na psie którego, nadal niosłam i napierając na drzwi barkiem weszłam do środka. Temu miejscu daleko było do luksusu, jednak spodziewałam się że do tego dziewczyna była przyzwyczajona. Nie znałam żadnego elfa który mieszkał by gdzieś po za dzielnicą robotniczą. Zaczęłam wspinać się po schodach gdy usłyszałam głos elfki, pierwszy komentarz puściłam mimo uszu z prostego powodu, obie na pewno doskonale zdawałyśmy sobie sprawę z tego że jest nieprawdziwy. Zarówno w karczmie, na ulicy, ba! Nawet gdyby zaistniała sytuacja miała miejsce w centrum czy też innej dzielnicy... spodziewałam się że efekt był by ten sam. Nikt nie chce interweniować w sprawy urzędników, może gdybym wróciła do rodzinnej dzielnicy było by inaczej ale to było dla mnie niemożliwe. Otworzyłam drzwi prowadzące na poddasze i pokonałam ostatnie schody kładąc Kenne na kocu, dopiero wtedy odwróciłam się do elfki i wyciągnęłam dłoń.
- Nesta - odparłam z lekkim uśmiechem i zaczęłam zdejmować wierzchnie ubranie, odstawiając w kąt swoje wyposażenie.
Niestety mimo całej tej afery, zostałam bez zajęcy i zapłaty, było mi po prostu przyjąć pieniądze mimo że śmiesznie małe ale mieć święty spokój. Przeszłam przez pokój przesuwając palcami po rosnącym w doniczce niewielkim krzaku i urwałam kilka liści. 
- Proszę rozgość się, ja muszę się zając tą raną... - wskazałam ruchem głowy na psa.
Wyjęłam z szafki małe pudełko i przyklękłam przy Kennie żeby opatrzyć nogę.